Onvoorwaardelijk geliefd

Ik weet nog goed hoe ik als kind mijn ouders hoorde ruziën. Op school had ik gehoord van een klasgenootje wiens ouders gingen scheiden, en nu was ik zelf bang dat mijn ouders ook uit elkaar zouden gaan. Ik vroeg het mijn ouders rechtuit. Met een glimlach op zijn gezicht zei mijn vader ‘Nee hoor, we hebben gewoon een beetje ruzie’. Toen beloofden ze dat ze nooit zouden gaan scheiden, en dat ze heel veel van elkaar en ons hielden. Dat moment staat me bij als de dag van gisteren. Simpelweg omdat het gevoel van veiligheid mij overspoelde. Ik wist dat we allemaal heel veel van elkaar houden, ook al maken we soms ruzie of zijn we soms boos op elkaar.

School voor liefde
Het gezin is als een school voor liefde, je kunt liefhebben leren en ervaren in de veiligheid van het gezin. Helaas werkt het niet in alle gezinnen zo. Misschien ben je zelf opgegroeid in een gezin waarin liefde schaars, onuitgesproken of afwezig was. Bedenk dan hoe je een verschil wilt maken in je eigen gezinsleven, en hoe je genezing voor de wonden van het verleden kunt ontvangen.

De manier waarop jij je partner, familie en vrienden liefhebt is een voorbeeld voor je kind. Mijn vader is een van de grootste grapjassen die ik ken. Samen lachen en elkaar plagen was niet alleen gezellig, maar ook een uiting van liefde. Mijn man wordt er nu soms gek van, maar met al mijn geplaag druk ik mijn liefde en genegenheid voor hem uit.

Jouw relaties functioneren als een rolmodel voor (latere) relaties van je kind. Ook de relatie met broers en zussen vormt een voorbeeld en leerschool voor de manier waarop je kind omgaat met relaties. Onvoorwaardelijke liefde is de sleutel tot een gezinsleven waarin ieder zich gewaardeerd en veilig voelt. Het gezin is, als het goed is, een veilige haven voor elk gezinslid. Een plek waar iedereen zichzelf kan zijn. Waar schaamte en angst niet thuishoren.