Er was eens een eiland waar alle gevoelens leefden, zoals Geluk en Droefheid, samen met Kennis en alle andere menselijke eigenschappen. Eén van hen was de Liefde. Op een dag merkte men dat het eiland langzaam in zee zakte. 

Iedereen maakte een boot en verliet het eiland, de Liefde was de enige die bleef tot het einde. Maar toen het eiland bijna onder water verdween, besloot ze dat het toch tijd was om hulp te vragen.

Rijkdom kwam langs in een grote boot. De Liefde vroeg: ‘kun je mij meenemen?’. ‘Nee, dat kan niet,’ zei Rijkdom, ‘mijn schip ligt vol met goud en zilver. Er is geen plaats meer over.’ Toen besloot de Liefde hulp te vragen aan IJdelheid, maar die zei: ‘Sorry, maar je bent helemaal nat. Je zou mijn spullen alleen maar beschadigen.’ Dus vroeg de Liefde aan Verdriet om te helpen, maar die was zo bedroefd dat ze alleen wilde zijn. En Geluk was zo met zichzelf bezig dat hij de Liefde niet eens opmerkte.

Ik weet nog goed hoe ik als kind
mijn ouders hoorde ruziën

Opeens klonk er een stem: ‘Kom Liefde, ik zal je meenemen’. Liefde was zo overweldigd door dit aanbod dat ze zelfs vergat te vragen waar ze naartoe gingen. Toen ze op droog land aankwamen, was haar redder alweer verdwenen. Liefde vroeg de Wijsheid wie haar gered had en Wijsheid zei ‘Het was de Tijd’. De Liefde vroeg: ‘Waarom hielp de Tijd mij?’ en Wijsheid antwoordde ‘Omdat enkel de Tijd kan begrijpen hoe waardevol liefde is.’

Liefde geeft veiligheid

Liefde (ontvangen én geven) is van onschatbare waarde in elk mensenleven. En het gezin is bij uitstek de plaats om te leren liefhebben en geliefd te zijn. Liefde geeft veiligheid.

Ik weet nog goed hoe ik als kind mijn ouders hoorde ruziën. Op school had ik gehoord van een klasgenootje wiens ouders gingen scheiden, en nu was ik zelf bang dat mijn ouders ook uit elkaar zouden gaan. Ik vroeg het mijn ouders rechtuit. Met een glimlach op zijn gezicht zei mijn vader ‘Nee hoor, we hebben gewoon een beetje ruzie’. Toen beloofden ze dat ze nooit zouden gaan scheiden, en dat ze heel veel van elkaar en ons hielden. Dat moment staat me bij als de dag van gisteren. Simpelweg omdat het gevoel van veiligheid mij overspoelde. Ik wist dat we allemaal heel veel van elkaar houden, ook al maken we soms ruzie of zijn we soms boos op elkaar.

School voor liefde

Het gezin is als een school voor liefde, je kunt liefhebben leren en ervaren in de veiligheid van het gezin. Helaas werkt het niet in alle gezinnen zo. Misschien ben je zelf opgegroeid in een gezin waarin liefde schaars, onuitgesproken of afwezig was. Bedenk dan hoe je een verschil wilt maken in je eigen gezinsleven, en hoe je genezing voor de wonden van het verleden kunt ontvangen.

De manier waarop jij je partner, familie en vrienden liefhebt is een voorbeeld voor je kind. Mijn vader is een van de grootste grapjassen die ik ken. Samen lachen en elkaar plagen was niet alleen gezellig, maar ook een uiting van liefde. Mijn man wordt er nu soms gek van, maar met al mijn geplaag druk ik mijn liefde en genegenheid voor hem uit.

Gewaardeerd

Jouw relaties functioneren als een rolmodel voor (latere) relaties van je kind. Ook de relatie met broers en zussen vormt een voorbeeld en leerschool voor de manier waarop je kind omgaat met relaties. Onvoorwaardelijke liefde is de sleutel tot een gezinsleven waarin ieder zich gewaardeerd en veilig voelt. Het gezin is, als het goed is, een veilige haven voor elk gezinslid. Een plek waar iedereen zichzelf kan zijn. Waar schaamte en angst niet thuishoren.

Zoals het verhaaltje aan het begin al duidelijk maakte, zie je de invloed en waarde van liefde soms pas na verloop van tijd. Hoe wil jij over tien jaar terugkijken op de onvoorwaardelijke liefde binnen jouw gezin?