Wanneer ik als kind de grens had overschreden, kreeg ik wel eens billenkoek. Ik weet het, het is tegenwoordig een heikel punt geworden. Op een dag hadden mijn broertje en ik kattenkwaad uitgehaald en blijkbaar was het serieus genoeg voor een pak slaag.

Mijn vader kondigde aan dat wij vast naar boven moesten gaan en dat hij er zo aan zou komen. Ik zag de bui al hangen en keek beteuterd, maar m’n broertje zei met twinkelende ogen: “Kom Door, ik heb een idee!”.

Wat bleek? Hij had een stiekeme voorraad karton onder zijn bed gespaard. Het kwartje viel pas toen hij zei: ‘dan doet het minder pijn!’. Wij probeerden ‘à la Dik Trom’ zo snel mogelijk onze broeken vol te stoppen met karton, om het pak slaag wat te dempen. En het werkte! Denk ik. Ik kan me niets van pijn herinneren, omdat ik zo hard moest giechelen.

Het is ontzettend lastig om mensen waar jij om geeft een ‘nee’ te verkopen

Nee verkopen

Grenzen stellen is een vak apart. Wat blijkt? Het is ontzettend lastig om mensen waar jij om geeft, of mensen die jou vooral maar leuk moeten vinden, een ‘nee’ te verkopen. Nu kan je van je familie, partner of collega’s niet meer verwachten dat zij door jouw grenzen tot betere mensen gevormd worden. Daar is het in de meeste gevallen al te laat voor. De perfecte doelgroep voor jouw grenzen is bij uitstek de jongere (nog kneedbare) generatie, met in het bijzonder je eigen kids.

Kinderen worden alleen maar beter van grenzen! Het klinkt misschien tegenstrijdig, omdat ze op het moment zelf een grote rebellie starten als ze hun bord leeg moeten eten. Of wanneer ze hun tanden moeten poetsen, naar bed moeten, huiswerk moeten maken, op hun beurt moeten wachten, lief moeten spelen met hun klasgenootjes… Ja, eigenlijk bijna overal bij.

Grenzen zijn goed

Bedenk je eens dat je jouw kinderen NOOIT grenzen zou stellen (hoe politiek je ze misschien ook kan formuleren). Grote kans dat tafelmanieren, sociale skills en schoolwerk er flink onder gaan lijden. En dan hebben we het nog niet eens over de rommel in huis. Dus, nog maar eens voor de duidelijkheid: grenzen zijn goed!

De manier waarop je die grenzen stelt, en de mate waarin de bespreekbaar zijn, kan erg verschillen per leeftijdsfase van je kind. Pubers willen bijvoorbeeld gehoord worden. De grens kan dus best bespreekbaar zijn en zelfs, wanneer je puber met goede argumenten komt, afgelast worden.

Lange termijn

Grenzen stellen is als gaan slapen wanneer er een spannende film op tv is en je die het liefste af zou kijken. Op het moment zelf baal je ervan dat je nu het plot mist. Maar de volgende dag, als je fris op kantoor verschijnt voor die spannende presentatie, ben je maar wat blij dat je een goede nacht hebt geslapen! Op het moment zelf voelen grenzen soms moeilijk en ongezellig aan. Vergis je alleen niet in het langetermijneffect van die grenzen. Op de lange termijn worden je kinderen en de sfeer in huis er alleen maar beter van!